Sayfalar

4 Eylül 2015 Cuma

iste öyle

Yazmak icin hep mükemmel zamani bekleyip tabii ki o mükemmel zamanin hic ama hic gelmemesiyle yazamamak.
oysa ne kadar cok seviyorum.

Tek basina hic bir destek almadan iki cocuk,kardes kavgalari,bitmeyen ev isleri her güne saglikli besleyici mönüler hazirlamak falan iyice ayarimi bozmus olabilir.

Deprosyana girmem gerekiyor mesela.Girmezsem catlayacagim zira :)
Ama su filmlerdeki  gibi havali bir sekilde.
Elimde cikolatalar cipsler falan...Aglarken yiyorum,yerken agliyorum.
Tam o anda cocuklar gelip ´ya bizee deee´deyiverince´oyyy canin mi cekti al ye bari´demeden hop ne deprosyan kalir ne elinde cips cikolata.
Ya da sen ev islerinden mutfaktan kactikca onlar üstüne gelir´Bak birak inadi,yapacak olan yine sensin is cigirindan cikmadan el at´diye isaret verirken tam o anda cocuklardan biri bagirir ´anneeaaa aciktim´
ne depresyonu,kalk kiz sogan dogra diyerekten isteksiz adimlarla mutfaga yollanirsin.

iste yalniz annenin bir deprosyan (olamayan)hikayesi size.

saka bir yana ben en cok gülmeyi seviyorum.Gülen ve güldüren birini buldum mu birakmam pesini...
Ama iste hayat bazen oyle ayarimi bozuyor ki,tam gülecegim bir aglama geliyor bana

iste öyle 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

hadi yaz :)

{photo_title} by {uploader_name}
{photo_title}, a photo by {uploader_name} on Flickr.
{description}